Badanie poziomu kalprotektyny w kale pozwala rozpoznać nieswoiste choroby zapalne jelit i odróżnić je od zespołu jelita drażliwego, a co za tym idzie - często uniknąć kolonoskopii.
W tym ostatnim przypadku może to wskazywać na stan zapalny układu pokarmowego.
1 lut 2018
Kalprotektyna w kale (stolcu), to substancja, która może wskazywać na stan zapalny układu pokarmowego nazywa się ją nawet markerem stanu zapalnego, czyli "wykrywaczem" procesu zapalnego. W czasie trwania zapalenia poziom kalprotektyny jest podwyższony w osoczu, płynie stawowym, moczu, ślinie, a także w kale (stolcu).
Bezbolesne badanie
Kalprotektyna
REKLAMA
Witaminy, minerały i suplementy
Krzysztof Abramek
INFO
DIAGNOSTYKA
ZJN | PUBLIKACJE
Korzystając z serwisu akceptujesz pliki cookie, dzięki którym personalizujemy Twoje odwiedziny. Więcej o ciasteczkach.
Serwis zespoljelitanadwrazliwego.pl ma charakter edukacyjny. Dokładamy wszelkich starań, aby informacje w nim zawarte były poprawne merytorycznie. Informacje zawarte na stronie nie zastępują porady lekarskiej, decyzja dotycząca leczenia należy do lekarza.
Prezentowanych informacji nie należy traktować jako wytycznych postępowania medycznego w stosunku do każdego pacjenta. O postępowaniu medycznym, w tym o zakresie i częstotliwości badań diagnostycznych i/lub procedur terapeutycznych decyduje lekarz indywidualnie, zgodnie ze wskazaniami medycznymi, które ustala po zapoznaniu się ze stanem pacjenta. Lekarz podejmuje decyzję w porozumieniu z pacjentem. W przypadku chęci realizacji badań nieobjętych wskazaniami lekarskimi, pacjent ma możliwość ich odpłatnego wykonania.
IBS
Zespół jelita drażliwego (ang. irritable bowel syndrome, IBS) jest chorobą przewlekłą, charakteryzującą się nieregularnymi bolesnymi skurczami jelita grubego. Schorzenie ma łagodny przebieg, a jego skutki nie stanowią zagrożenia dla życia chorego. Przyczyny IBS nie są do końca znane, pod uwagę należy wziąć czynniki psychologiczne, nadwrażliwość trzewną, zaburzenia motoryki i przebyte infekcje przewodu pokarmowego. Leczenie opiera się głównie na wprowadzeniu odpowiedniej diety, wyeliminowaniu stresu bądź przyjmowaniu leków.
Diagnostyka
Tekst na stronie pochodzi z materiałów informacyjnych firmy Euroimmun
W niektórych przypadkach można uniknąć kolonoskopii, badając KALPROTEKTYNĘ w kale.
KALPROTEKTYNA w kale
Podwyższone stężenie wskazuje na aktywny proces zapalny i wymaga szybkiego rozszerzenia diagnostyki (kolonoskopia, badanie RTG, oraz tomograf komputerowy z podaniem kontrastu, uwzględniając dalsze badania laboratoryjne).
Należy diagnozować przyczyny stanu zapalnego (infekcje bakteryjne i pasożytnicze, nietolerancje pokarmowe, działania niepożądane leków), oraz powtórzyć badanie kalprotektyny.
Pacjent powinien być monitorowany, w razie potrzeby można powtórzyć test po 6-8 tygodniach.
Wynik w zakresie normy wyklucza proces zapalny w jelicie. Przyczyną dolegliwości prawdopodobnie jest zespół jelita drażliwego.
Lekarz może zrezygnować z badań inwazyjnych, jeśli objawy są typowe i nie budzą dużego niepokoju.
Kalprotektyna podwyższona
Kalprotektyna - babanie, które pozwala uniknąć kolonoskopii
Nieswoiste zapalenia jelit stanowią duży problem diagnostyczny i terapeutyczny. Do niedawna w diagnostyce w pierwszej kolejności zlecane było badanie kolonoskopowe, które jest inwazyjne. Badanie stężenia kalprotektyna pozwala ich uniknąć. Wg badań klinicznych czułość testów u dorosłych sięga tu 83-100 proc., a swoistość 60-100 proc. U dzieci czułość wynosi 95-100 proc., natomiast swoistość 44-93 proc. Jeśli więc kalprotektyna jest w normie, nie trzeba wykonywać kolonoskopii. Jeśli jednak badanie wykaże, że poziom kalprotektyny jest podwyższony, może to sugerować nieswoiste zapalenie jelit. Wówczas konieczna jest kolonoskopia, dzięki której można postawić ostateczne rozpoznanie.
U pacjentów z IBD dochodzi do rozszczelnienia bariery jelitowej i nasilonego przenikania leukocytów przez ścianę jelita, co w konsekwencji prowadzi do zwiększonego uwalniania kalprotektyny do kału.
Należy jednak pamiętać, że kalprotektyna w kale nie jest markerem specyficznym tylko dla nieswoistych zapaleń jelit. Jej stężenie wzrasta także w:
-
nowotworach jelita grubego,
-
aktywnych chorobach reumatycznych,
-
ostrym zapaleniu trzustki,
-
marskości wątroby,
-
zapaleniu płuc,
-
po znacznym wysiłku,
-
w trakcie przyjmowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).
Z kolei po intensywnym leczeniu hormonami kory nadnerczy jej stężenie obniża się.
IBD
Wskazania do badania
REKLAMA
Interpretacja wyników
Kolonoskopia to bardzo ceniona, wiarygodna i popularna metoda diagnostyczna stosowana u osób z dolegliwościami jelitowymi. Jest to badanie inwazyjne, polegające na umieszczeniu wziernika endoskopu w jelicie grubym pacjenta, często połączone z pobraniem wycinka błony śluzowej jelita do oceny histopatologicznej.
Kolonoskopia jest badaniem nieprzyjemnym i krępującym. Jeśli nie jest przeprowadzana w znieczuleniu ogólnym, pacjenci muszą liczyć się z silnym bólem. Badanie kolonoskopowe wymaga bycia na czczo i dokładnego oczyszczenia jelita poprzez podanie środków przeczyszczających i wykonywanie lewatyw. Mimo to przygotowanie do badania nie zawsze się udaje – wówczas wynik kolonoskopii nie jest miarodajny.
Wady kolonoskopii:
-
ból, ogólny dyskomfort i skrępowanie
-
trudne przygotowanie do badania
-
ryzyko wystąpienia powikłań
-
wysoki koszt
Choroby zapalne jelit (ang. inflammatory bowel diseases, IBD) polegają na występowaniu nawracających stanów zapalnych w obrębie jelit.
IBS i IBD w początkowej fazie objawiają się identycznie: dyskomfort lub ból brzucha, nadmierne gazy, wzdęcia, zmiana konsystencji stolca, zaburzenia rytmu wypróżnień – biegunki lub zaparcia.
IBS i IBD mają diametralnie różne skutki, dlatego ich różnicowanie stanowi poważne wyzwanie diagnostyczne.
Choroby zapalne jelit (ang. inflammatory bowel diseases, IBD) polegają na występowaniu nawracających stanów zapalnych w obrębie jelit.
Późno rozpoznane bądź nieleczone choroby z grupy IBD prowadzą do zagrażających życiu pacjentów nieodwracalnych powikłań. Mogą występować: niedobór białek, wyniszczenie w wyniku zaburzeń wchłaniania, obrzęki, stłuszczenie wątroby, zapalenie dróg żółciowych, osteoporoza, zapalenia stawów, tęczówki, ropnie okolicy jelit, zwężenie i perforacje jelit, rak jelita grubego.
Badanie kalprotektyny w kale występować powinno w przypadkach, podejrzenia lub monitorowania leczenia już rozpoznanych nieswoistych zapaleń jelit - m.in. choroby Leśniowskiego - Crohna, wrzodziejącego zapalenie jelita grubego, a więc pojawienie się objawów, takich jak, m.in.:
-
ostrych stanów zapalnych jelita
-
u pacjentów, którzy przechodzili operację wycięcia polipów jelita grubego
-
odróżnienia nieswoistych zapaleń jelit (IBD) od zespołu jelita drażliwego (IBS) lub zaburzeń czynnościowych jelit (choroby te dają podobne objawy)
-
podejrzenia stanu zapalnego w jamie ustnej
Brytyjskie wytyczne NICE z 2015 r. rekomendują pomiar kalprotektyny w kale jako badanie uzupełniające w diagnostyce różnicowej IBS i IBD u osób ze świeżym początkiem objawów klinicznych, u których nie podejrzewa się procesu nowotworowego.
21 gru 2017
Poziom kalprotektyny w kale jest zdecydowanie wyższy w przebiegu chorób zapalnych i nowotworów jelit niż w zespole jelita drażliwego, dlatego jest to bardzo pomocny marker przy ustalaniu dalszej diagnostyki.
Badanie kalprotektyny jest rekomendowane przez NICE (ang. National Institute for Health and Care Excellence) u pacjentów z pierwszą manifestacją objawów ze strony dolnego odcinka przewodu pokarmowego.
Zastosowanie kalprotektyny jako badania pierwszego rzutu pozwala na podjęcie decyzji co do dalszego postępowania.
Etapy diagnostyki dolegliwości jelitowych
-
Bezbolesne i nieinwazyjne badanie kalprotektyny w próbce kału – bez ryzyka powikłań.
-
Dalsze decyzje podejmuje lekarz w oparciu o obiektywny wynik badania laboratoryjnego i objawy u chorego.
Kalprotektyna jest białkiem produkowanym w cytoplazmie granulocytów obojętnochłonnych (rodzaj białych krwinek). To właśnie one, przenikając do światła jelita, jako pierwsze pojawiają się w miejscu wystąpienia stanu zapalnego. Pobudzone, uwalniają kalprotektynę do płynów ciała oraz kału.
Stężenie kalprotektyny w kale jest miarą ilości granulocytów obojętnochłonnych biorących udział w procesie zapalnym, a tym samym pełni rolę wskaźnika intensywności procesu zapalnego w jelicie.
REKLAMA
REKLAMA
O zespole rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego mówimy, gdy w jelicie cienkim znajduje się zbyt duża ilość bakterii. Bakterie te powodują wzdęcia, bóle brzucha, uczucie pełności, biegunkę i utratę masy ciała. SIBO może przypominać inne choroby układu pokarmowego, co niekiedy utrudnia prawidłowe rozpoznanie. Diagnoza jest ważna, aby rozpocząć leczenie, ponieważ nieleczone SIBO może prowadzić do poważnych powikłań.
Zdrowe jelita
SIBO | zespół rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego
Mogą Cię zainteresować
REKLAMA